Als het idee vast in mijn hoofd zit ben ik niet meer te houden. Laatst, op bezoek bij mijn tante, zag ik een oude mooie ladekast staan in haar living. De living is een heus volgestampte plaats met oude poppen, foto's van de kleinkinderen, serviesjes, lijsten, boeken en meer. Tante spreekt over haar 'schietkraam', maar tussen ongeschoten spullen staat heel veel moois. Terug naar de kast. Wat vond ik hem mooi. Ik heb niet gezeurd, ok ja... een beetje... maar uiteindelijk mocht ik hem hebben. Nu heb ik mijn eigenste schietkraam (a.k.a. vintage hoekje) om mijn make-up op een originele manier op te bergen.
Even kort hoe het ervoor uitzag: fijne plastic ladekasten van de etos voor ongeveer 7 euro per stuk. Ze deden hun dienst goed, maar geef toe... als jij mocht wisselen? Ik vond de manier van opbergen toen al leuk en overzichtelijk, dus heb ik die op die manier behouden. De blushes, omdat mijn blushes het favoriete deel van de stash zijn, mochten altijd in een apart kastje staan (zie linkerkant), maar de nieuwe ladekast is zo groot dat er een lade vrij was. Door een knoop door te hakken deed ik de blushes toch in de lade en zette ik mijn favoriete nagellak in het aparte kastje. Het staat best goed en nu heb ik al mijn beauty-, nagel- en schoonheidsspullen op één plaats staan.
De kwasten houd ik nog steeds bij in twee houten containers. Deze kon ik voor 10 cent op de kop tikken in een kringloopwinkel. Met een likje witte verf (die afgelengd werd met later) kreeg ik dit leuke effect. Hetzelfde deed ik met het kastje waar de nagellak in staat die oorspronkelijk dient om potjes kruiden in te houden.
Even een glimp:
Je hoeft niet ver te zoeken waar 'a la cloche' voor staat. Deze ladekast werd door mijn tante terug gevonden in een oud huis, gered voor de vuilnisbelt. Het moet een oud stuk meubel zijn dat ooit in een naaiwinkel stond. Een deel van de kast heeft nog altijd compartimenten om klosjes voor draad in te bewaren.
Zo dat was het zo'n beetje. Mijn liefde voor vintage heeft weer een plaats gekregen in mijn kamer. Ik koester het echt. Nu nog heel wat oude postkaarten vinden waar ik de binnenkant van de kast mee kan beplakken om het 'ik ben bij meter'-gevoel te vergroten. Nog heel wat spaarwerk, maar dat houdt mij niet tegen.
Willen jullie nog meer updates over de kast? Laat het mij weten!
"Strak modern of gekruld vintage?"
