Van apenteentjes tot paniek voor de bevalling - Tijdens de laatste weken van de draagtijd ervaar je alles nog intenser dan de maanden ervoor. Ik durf zelfs beweren dat de laatste maand oprecht langer duurt dan de eerste acht maanden. Herkenbaar?


*Hoe dichter bij de bevalling, hoe beter de apenteentjes gevormd zijn. Het wordt steeds moeilijker om iets op te rapen door te bukken, dus gaandeweg begin je spullen op te rapen met de voeten. Een talent dat je ook na de bevalling nog goed kunt gebruiken, want dan heb je de voeten vrij als je de baby vast hebt.

*Iets wat ik vooraf niet erg vond bij mijn partner kon mij plots mateloos storen. Bijvoorbeeld de "Steek dat vuile bord eens direct in de afwasmachine, dan ze eerst te laten koekeloeren in de gootsteen."

*Terugkijken naar foto's van de zwangere buik en zien dat die buik in week 20 toch niet zo spectaculair was als toen je dan dacht.

*Je houdt jezelf sterk door een bepaald iets niet te eten, maar zwicht dan niet lang daarna voor een blok (als een blok voor?) chocolade.

*Het is onmogelijk om nog een nieuw receptje uit te proberen uit een kookboek. Je leest het, vergeet het meteen weer en moet steeds alles driedubbel controleren.

*Elke dag zit je te kijken naar het bedje van je toekomstige spruit; vol ongeloof dat er een levend wezentje in komt te liggen.

*Slaapt de baby dan nooit? Welke dansles moet hij/zij nu weer halen om 3u 's nachts?

*Zin hebben om een lange wandeling te maken, maar na vijf minuten al naar huis mogen terugkeren (en dat in Corona tijden... niet kunnen wandelen) omdat het fysiek niet meer haalbaar is.

*Iedere nacht zie je zowat elk uur passeren. Het voordeel daarvan is dat je nu heel wat meer tijd hebt om elk extra schopje en pijntje volledig in de details te analyseren - en ondertussen alles op te zoeken bij Dokter Google.

 *"Een baby voelt aan als vlinders in de buik." - Niet dus en al zeker niet vlak voor de bevalling waar je geconfronteerd wordt met rugpijn, last van bekken en oefenweeën.

*De weegschaal is de ergste vijand. Die mijd je echt als de pest.

*Elke dag zit er weer iets extra in de kraamkoffer. Je weet maar nooit hé...

*Iedereen rondom je is aan het bevallen, maar echt iedereen - ook mensen waarvan je niet eens wist dat ze zwanger waren. Behalve jij, want jouw baby beslist om de hele draagtijd uit te zitten.

*De paniek die je voelt wanneer je na een controle krom loopt door een wattenstaafje, terwijl er over een paar weken een hele baby uit moet 'floepen'.

*Alles is netjes gepoetst - eennnn het is weer vuil (ook dankzij onze trouwe viervoeters, bedankt).
Herkenbaar? Wat ervaarden jullie tijdens de laatste weken?